#2 Bali-weetjes over zwangerschap en vreemde eendjes in de bijt

In deze Oermoeder Inspiratie vertel ik je meer over de Balinese kijk op zwangerschap en de bijbehorende ceremonies. En ook hoe wij als de vreemde eendjes in de bijt hier op Bali onze eigen weg in vinden.

Ceremonies voor en tijdens de zwangerschap

Het Balinese Hindoeïsme staat bekend om zijn uitgebreide rituelen en ceremonies. Elke dag is er wel ergens een ceremonie aan de gang en valt er iets te zegenen, reinigen of te eren. Daarom is het ook niet vreemd dat de zwangerschap en geboorte ook de nodige aandacht krijgen in de vorm van zegeningen en ceremonies 🙂 .

De Balinese cultuur is erg familie-georiënteerd en traditioneel gezien is trouwen over het algemeen nog een ‘must’ en niet perse een bewuste keuze. Ook het krijgen van kinderen is hierbij geen bewuste keuze, maar een logisch vervolg van trouwen. Het is dus erg belangrijk dat er kinderen voortkomen uit het huwelijk. Tijdens een trouwceremonie wordt er dan ook al aandacht besteed aan de vruchtbaarheid en zwangerschap. Er is een speciaal ritueel voor het zegenen van de baarmoeder met de intentie dat er een voorspoedige zwangerschap en gezond nageslacht mag komen. Nu is het zelfs vaak nog zo dat de vrouw al zwanger is voor het trouwen en dat dit de reden is om het officiële huwelijk te sluiten. Dan weet je in ieder geval zeker dat je vrouw zwanger kan worden en dat de familie-lijn kan worden voortgezet.

Magedong-gedongan-ceremonie is een ritueel dat wordt uitgevoerd wanneer de baby nog in de baarmoeder van de moeder is. De ceremonie dient niet alleen om het kind te beschermen tegen ‘het onzichtbare kwaad of de bovennatuurlijke wereld’, maar ook om ervoor te zorgen dat de baby gezond en intelligent wordt geboren en opgroeit tot een goed, eerlijk en respectvol mens. Tijdens de zwangerschap is het de moeder verboden kwaad te doen en grof te zeggen, omdat dit de aard en het karakter van de baby kan beïnvloeden. Deze ceremonie wordt gedaan als de moeder zo’n 6 maanden zwanger is.

Vreemde eendjes in de bijt

Even terug naar onze persoonlijke situatie, waarbij we maar weer zien dat wij een beetje vreemde eendjes in de bijt zijn. Na ruim drie jaar samen te zijn, voelden we allebei dat het tijd was voor een volgende stap. Wij zijn in 2015 getrouwd, maar we hadden niet de intentie om meteen aan kinderen te beginnen. Wij wilden allebei geen grootste bruiloft met alles er op en eraan (ook een beetje vreemd volgens traditioneel gebruik 😉 ), maar vonden de symboliek van het trouwen een mooi ritueel. En om eerlijk te zijn, was het ook papiertechnisch gewoon handiger dan niet getrouwd zijn. Het idee om te trouwen was er, maar de uitvoering waren we nog niet helemaal over uit. Onze bruiloft was uiteindelijk een last minute plan, omdat mijn ouders op vakantie zouden komen naar Bali en we vonden dit een mooie gelegenheid vonden om hun bezoek te combineren met ons trouwen.

Onze last-minute-bruiloft

Deze snelle, ongeplande bruiloft was voor velen genoeg ‘bewijs’ om ervan uit te gaan dat ik vast en zeker zwanger was en dat we daarom nu zo snel gingen trouwen. Toen de bolle buik uitbleef en ook het eerste jaar na ons trouwen er nog geen teken van zwangerschap was, was dit voor velen weer voldoende ‘bewijs’ om te concluderen dat het vast niet lukte met zwanger worden. Dat het voor ons een bewuste keuze was om nog niet zwanger te worden, was simpelweg gewoon niet één van de opties waar aan gedacht werd.

Bijzonder hè, hoe verschillend verwachtingen, gedragingen en ‘keuzes’ kunnen zijn afhankelijk van waar je bent opgegroeid en wat daar ‘normaal’ is 🙂 .

Hè, hè, ze is eindelijk zwanger…

Maar goed, halverwege 2016 voelden we allebei dat het tijd was om onze kinderwens in vervulling te gaan brengen. We hadden het geluk dat dit in zeer korte tijd ook lukte en eind 2016 waren we dus bewust zwanger. Hè, hè eindelijk…je kon de opluchting van familie en vrienden gewoon voelen. Dat is trouwens ook de enige manier, om het te voelen, want dit wordt uiteraard niet hardop uitgesproken 🙂 .

In verbinding

Ik was me heel bewust van de verbinding met dit bijzondere wezentje dat in mijn buik aan het groeien was. Ik heb veel aandacht besteedt aan mijn fysieke, emotionele en spirituele welzijn. Gezond eten en voldoende rust, bewust zijn van mijn eigen gedachten en gevoelens én verbinding met de kleine. Zwangerschapsyoga vond ik een heerlijk moment om deze verbinding te voelen de rust te nemen hiervoor. Nadat we terug kwamen van ons bezoek aan Nederland (met 32 weken zwanger) deed ik dit twee keer in de week bij Bumi Sehat. Ook het samenzijn met andere moeders-to-be vond ik bijzonder en heel fijn. Ieder van ons met zo’n klein wezentje in onze buik, allemaal op onze eigen manier met een eigen verhaal. Maar toch zo verbonden in deze bijzondere verwachtingsvolle periode. Vol in/van verwachting voor wat er komen gaat 🙂

Zwangerschapsyoga bij Bumi Sehat door Jo Argañaraz


De ceremonie zoals hierboven beschreven hebben wij trouwens niet gedaan, omdat wij op ons zelf wonen en er niemand van mijn man’s familie is die hier (toe)zicht op heeft of zich mee bezig houdt en wij er ook niet om vragen. Ze zouden het trouwens met alle liefde en toewijding doen als wij hier om zouden vragen. Maar zoals je hierboven al hebt gelezen, doen wij het vaak net een beetje anders 😉 en houden wij zelf niet zo vast aan alle ceremonies. Dat neemt niet weg dat ik de intenties achter de ceremonies heel erg mooi vind en hier vaak op een andere manier wel aandacht aan besteedt.

Ook de intentie waarvoor deze ceremonie bedoeld is, daar was ik (bijna) elke dag wel bewust mee bezig. Een ceremonie of ritueel is een mooi hulpmiddel om je bewust te maken en er bij stil te staan welke intentie je wilt neerzetten. Maar ook zonder ceremonies en rituelen kunnen we zelf dit bewust-zijn en de intentie in ons dagelijks leven brengen. En volgens mij is dat het uiteindelijke ‘doel’. En is het juist mooi als ieder daar op zijn eigen manier vorm aan mag geven, passend bij jouw beeld, achtergrond en situatie.

Ik ben benieuwd of jij rituelen of ceremonies hebt uitgevoerd tijdens jouw zwangerschap? Of hoe heb jij bewust verbinding gemaakt met jouw nog ongeboren kindje? 

Laat het hieronder weten in de reacties en deel vooral jouw gouden tips met alle anderen moeders (to be) 🙂

Warme groet uit Bali,

Marieke

P.S. Wil je trouwens geen Oermoeder Inspiratie missen? Meldt je dan hier aan en je krijgt altijd een berichtje zodra er een nieuwe blog is. Én daarbij ontvang je ook leuke Bali-weetjes en inspiratie tips.

In deze blog vind je mijn wekelijks Oermoeder Inspiratie. Ik deel mijn belevenissen en ervaringen over het moederschap. Niet vanuit de boekjes of de richtlijnen, maar vanuit het hart. En over hoe dat nou gaat, opvoeden en opgroeien in Bali.

Wil je meer lezen over mijn verhaal en achtergrond over hoe ik op Bali terecht ben gekomen, kijk dan hier.



About Marieke Nijland

Hoi, ik ben Marieke Nijland. Luisterkind-werker, leerkracht speciaal beweginsonderwijs & oprichter van Stichting Sukacita. In 2019 heb ik de opleiding tot Luisterkindwerker gevolgd bij grondlegger Diana Hendriks - van Beaumont. Luisterkind is een prachtige en zachte methode om écht te luisteren naar wat iemand te vertellen heeft. Een methode die iedereen een stem kan geven, ook diegene die het zelf niet goed kunnen verwoorden. En door één belangrijk moment een luisterend oor te bieden, er volledig zonder oordeel te zijn voor iemand, kan die persoon nieuwe stappen zetten en nog meer uit het leven te halen. Een mooie samenwerking, toch?

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *