Klinkt dit jou bekent in de oren? Misschien heb je het gevoel dat jouw kind dit continue aan jou terug geeft. Maar hoe zit het bij ons zelf, luisteren wij wel echt naar elkaar? Naar onze kinderen?
Er zijn steeds meer kinderen die worden gelabeld met aandachts- en gedragsproblematiek. Hebben zoveel kinderen tegenwoordig echt meer moeite om hun aandacht erbij te houden? Of ligt er ook een stuk bij onszelf, als volwassenen, ouders en maatschappij, die hen niet altijd de volledige aandacht geven? Luisteren we echt naar wat zij nodig hebben of horen we ze aan en reageren we op een manier die ons het beste uitkomt?
Hoe vaak gebeurt dit laatste bij jou? Eerlijk, ook bij mij gebeurt het nog regelmatig gedurende de dag. Vooral wanneer ik mee ga in de snelheid van het dagelijkse leven. Ja, ik hoor wel wat de ander zegt….maar luister ik ook echt?
Wanneer ik met mijn man praat en hij vertelt over wat er die dag is gebeurd, luister ik dan echt? Of hoor ik hem wel, maar ben in ondertussen in mijn gedachten bezig met welke boodschappen ik ook alweer moest doen.
En wanneer ik een goed gesprek heb met een vriendin, luister ik echt zonder oordeel en geheel open naar wat zij te vertellen heeft? Of heb ik mijn eigen mening al klaar, mijn (ongevraagde) advies, mijn gedachten over hoe zij het zou moeten aanpakken.
Of als mijn dochter vraagt om mijn aandacht, luister ik dan echt naar wat zij op dat moment van mij vraagt? Of hoor ik wel wat ze zegt, maar reageer ik op een manier die mij op dat moment het beste uitkomt.
Verbonden of niet-verbonden?
Wanneer ik bij mezelf opmerk dat ik niet echt aan het luisteren ben, dan is dat voor mij een teken dat ik er niet met mijn volledige aandacht bij ben. Sinds ik gestart ben met de Luisterkind-methode, is het me nog duidelijker geworden dat we heel vaak te druk zijn in ons hoofd om écht te luisteren naar elkaar. En volgens mij is dat één van de redenen dat zoveel mensen zich tegenwoordig alleen, verdrietig en niet-verbonden voelen.
In een Luisterkind-afstemming hoor ik heel vaak kinderen zeggen dat zij meer oprechte aandacht willen, dat ze ook gehoord willen worden. Dat ze voelen dat alles zo snel gaat. Dat er helemaal geen tijd meer is om gewoon even lekker niks te hoeven. Dat ze weer door moeten naar het volgende. Dat ze meer tijd zouden willen krijgen om te aarden, om hun lijf te voelen, om de wereld om zich heen te ervaren.
Als we doorgaan met hen in het snelle tempo duwen van de huidige maatschappij, dan leren we hen om hun eigen impulsen en gevoelens te negeren en verliezen ze steeds meer de verbinding met zichzelf.
Ze zullen zeker allerlei cognitieve vaardigheden leren, maar uiteindelijke zijn al deze vaardigheden niet heel bruikbaar als je niet met je eigen emoties en gevoelens kan omgaan. En wanneer je je niet verbonden voelt met wie je werkelijk bent.
Hoe kunnen we weer oprecht naar elkaar gaan luisteren?
Hoe kunnen we weer oprecht naar elkaar gaan luisteren? Wat zijn kleine stapjes om te beginnen met bewust naar elkaar te luisteren? Om weer die verbinding te krijgen, onze relaties met onze kinderen meer rust en diepgang te geven?
5 tips om bewust te luisteren naar jouw kind:
- Wanneer jouw kind een gesprek met jou wil beginnen, zeg je eerst “wacht even”. Stop met datgene waar je mee bezig bent, maak je handen vrij, adem diep in en zeg: “Ja, ik ben klaar om naar je te luisteren. Wat wil je vertellen?” Het zal een enorm verschil maken, voor jezelf én voor jouw kind.
- Hou een open mind en vul niet de woorden van jouw kind in als deze nog aan het praten is. Wanneer je meteen wilt inspringen, adem eerst diep in en voel of het echt nodig is om jouw reactie te geven? Of is jouw kind nog zijn verhaal aan het doen en heeft hij of zij jouw input (nog) helemaal niet nodig?
- Probeer eens om te antwoorden, niet te reageren. Huh, dat is toch het zelfde denk je nu? Maar nee ? , reageren is heel wat anders dan antwoorden. Reageren doe je vanuit een impuls, vanuit emoties en je reageert vaak vanuit sterk ingeprente gewoontes. Het zijn oude patronen. Antwoorden betekent dat je bewust wordt van het moment, van datgene wat je nu hoort. Dat je het eerst binnen laat komen en het met een nieuwe ‘bril’ bekijkt. Je laat je dus niet overnemen door emoties, maar gebruikt je gevoel en de verbinding met jouw kind om jouw antwoord te geven.
- Vraag jezelf eerlijk af of je reageert op een manier die jou het beste uitkomt of luister je oprecht naar wat jouw kind nodig heeft? Luister aandachtig naar wat jouw kind echt nodig heeft, in plaats van de meest handige oplossing voor jou op dat moment. Iets wat natuurlijk niet altijd kan, maar het is de moeite waard om hier wat meer ruimte voor te maken. Als hier meer ruimte voor komt, dan zal jouw kind ander gedrag gaan laten zien en meer vertrouwen in jou krijgen als een goede luisteraar. Ze zullen jou zien als iemand die volledig aandacht voor hen heeft. Iemand die het waard is om hun gedachten en gevoelens mee te delen. En als extra bonus zullen ze mogelijk zelf ook steeds betere luistervaardigheden laten zien ?
- Stem jezelf af op jouw kind. Hoe? Probeer eens je gevoel, je intuïtie te gebruiken. Wat pik je op? Welke boodschap zit er verstopt achter de letterlijke woorden? Door dit te oefenen, word je steeds meer bewust en ontvankelijk voor kleine beetjes informatie die je kan oppikken als je op deze manier met jouw kind verbindt. En je zult zien dat jullie gesprekken hoogstwaarschijnlijk meer diepgang krijgen.
Elke nieuwe stap start met het bewust worden van je eigen acties en bewust ervoor kiezen om anders te reageren. Het is nooit makkelijk om een gewoonte te verbreken, maar het is het zeker waar om te zien wat voor moois het je kan opleveren!
En als je nou nieuwsgierig bent naar wat er naar boven komen wanneer er in een Luisterkind-afstemming oprecht geluisterd wordt naar jou of jouw kind? Neem gerust contact op of vraag hier direct een luisterkind-afstemming aan.
Ik kijk er naar uit om van je te horen. En ik beloof je, ik zal oprecht naar jou luisteren ?
Lieve groet,
Marieke Nijland
Luisterkindwerker alias professioneel luisteraar ?
Een luisterend oor is vaak het enige wat nodig is om iemand te helpen.
