Een wereldburger zijn is fantastisch, vooral als je lekker in je eentje de wereld over kan! Zoveel te ontdekken en het is één groot avontuur. En als je dit avontuur kan delen samen met je partner, dan is het nog mooier…maar hoe is het eigenlijk om een wereldburger te zijn met een gezin, met je kinderen?
Laat ik eens beginnen met wat over mijzelf te vertellen en mijn verhaal te delen over hoe het is om wereldburger te zijn :). Mijn naam is Marieke Nijland, ik kom uit Nederland en ik woon sinds 2007 op Bali, dat is alweer meer dan een decennium. Ik verbaas me er nog steeds over hoe snel de tijd voorbij gaat.
Vanaf het moment dat ik voor het eerst op Bali kwam, ben ik actief geweest in de non-profit sector. Van 2010 tot en met 2018 heb ik samen met twee mede-oprichters Stichting Sukacita gedraaid én geleefd.
Het doel was om bewustwording en informatie te verspreiden over kinderen met een verstandelijke beperking. Dit deden we door het geven van workshops, schrijven van boeken en het geven van praktische begeleiding aan leerkrachten, ouders en andere professionals. Allemaal in het Indonesisch. Het was een fantastische tijd en ik heb er zelf ook enorm veel van geleerd!
In 2012 heb ik mijn (Balinese) partner ontmoet en sinds 2015 zijn we gelukkig getrouwd :). In 2017 is onze dochter Nina geboren en vanaf dat moment startte ik een nieuw avontuur, die van het moederschap. Zo alles bij elkaar heb ik de afgelopen 10 jaar redelijk wat verschillende facetten van Bali en Indonesië gezien. Ik heb geleerd over de bijzondere cultuur & religie, over het onderwijssysteem en de gezondheidszorg, over politiek, over de familiestructuren op Bali en noem maar op.
En natuurlijk heb ik de afgelopen twee jaar ervaren hoe het is om je kind op te voeden in een omgeving die zo anders is dan de plek waar ik zelf ben opgegroeid. Dit is fantastisch….en lastig tegelijk. Maar laten we beginnen met het fantastische gedeelte :). Het geeft zoveel vrijheid om op een andere plek te zijn, om dingen anders te doen dan de mensen thuis en om een nieuw pad te bewandelen. Om te leren dat er ook anderen manieren zijn om dingen te doen, om te kijken vanuit een nieuw perspectief en om gewoon de vrijheid te hebben uit te vinden of dingen werken zonder dat iedereen mee kijkt of je een bepaalde richting in duwt.
Maar het ‘verontrustende’ gedeelte is er ook, want we moeten alles zelf uitzoeken; zonder sociale zekerheid en mijn familie om af en toe een handje te helpen, met een totaal ander onderwijssysteem dan dat ik ken van huis uit, met andere medische faciliteiten en procedures dan in Nederland. En dat is denk ik waar andere gezinnen ook tegenaan lopen die ervoor kiezen om in het buitenland te wonen. Het is een bijzondere uitdaging om te leren omgaan met al deze nieuwe aspecten zonder dat je uit balans raakt.
Je wilt jouw kinderen een mooie levenservaring mee geven van het leven op een nieuwe plek, een andere cultuur en een leven van vrijheid, maar wat nou als zij het niet zo goed oppakken?
In Bali, en vooral in Ubud, zijn er voor volwassenen volop mogelijkheden om jezelf te ontwikkelen, om support te vinden via allerlei wegen, zoals retreats, ervaren healers, workshops, therapeuten, sharing circles en ga zo maar door. Dus als je iets te verwerken hebt of aan wilt pakken, kun je altijd wel iets of iemand vinden om je daarbij te helpen. En altijd interessant om iets nieuws uit te proberen, toch?
Maar wat nou als er het om jouw kind gaat? Als hij of zij niet lekker in z’n vel zit, of opeens gedrag laat zien dat je niet kan verklaren of als je gewoon geen idee meer hebt hoe je verder moet? Nu ben je veel voorzichtiger en oplettend wie je om hulp vraagt. En vaak weet je ook niet waar te beginnen om advies te vragen of (professionele) hulp. Je kent het systeem immers niet zo goed als thuis. En op sommige plekken zijn er niet eens faciliteiten waar je hulp of support kan krijgen.
Opleiding tot Luisterkindwerker
De afgelopen zes maanden ben ik in Nederlands geweest om mijn diploma als Luisterkindwerker te halen. Via een Luisterkind-afstemming maak ik contact met het kind (of volwassene) op afstand. Door af te stemmen op de unieke ‘frequentie’ van het kind, ga ik in gesprek en hoor ik wat het kind kwijt wil. Vanuit een diepere laag (onderbewustzijn, zielsniveau) kan het kind vertellen wat er aan de hand is en wat het nodig heeft. Dit gebeurt dus niet fysiek in een 1-op-1 gesprek, maar vindt plaats in de energie.
Na een afstemming is er vaak opluchting, omdat belangrijke zaken zijn benoemd, het probleem is opgelost of de oplossing is binnen handbereik. Het kind (en jullie als gezin) kan weer verder. Als je meer wilt weten over de Luisterkind-methode, klik dan hier.
Hoe kan een Luisterkind-afstemming jouw kind helpen?
Ik denk dat in heel veel situaties een Luisterkind-afstemming erg nuttig is en een belangrijke start om eerst vanuit het kind te horen wat het nodig heeft en hoe dingen aangepakt kunnen worden. Maar vooral als je een wereldburgerfamilie bent (is denk ik geen officieel woord, maar vanaf nu wel), zonder jouw veilige en bekende achterban, is het een zeer zachte en laagdrempelige methode om de eerste stap te zetten naar Verandering.
Dus wanneer je dit leest als wereldburgermama of -papa en je maakt je zorgen om jouw kind en je hebt geen idee waar aan te kloppen? Want misschien vertoont je kind opeens agressief gedrag, of trekt het zich juist helemaal terug in sociale situaties? Of is opeens het bedplassen weer terug, of voelt jouw kind zich om een onverklaarbare reden niet goed?
In al deze gevallen kan een afstemming helpen om te luisteren wat er aan de hand is en wat jouw kind op dit moment nodig heeft.
Voor een afstemming hoef je niet te reizen, jouw kind hoeft geen vreemde te ontmoeten, je kan gewoon samen op jullie eigen veilige plek blijven. Een Luisterkind-afstemming biedt dus bovenal een veilig gevoel. Niemand hoeft ‘met de billen bloot’. En het effect van de afstemming is vaak veel diepgaander dan bij live-contact. Jouw kind kan op zijn eigen tijd en op zijn eigen manier zijn verhaal doen.
Voor alle families die verspreid zijn over deze wereldbol wens ik dat jullie kinderen gelukkige wereldburgers worden en dat ze zich op hun gemak voelen in hun omgeving. Ik weet zeker dat deze nieuwe generatie de wereld een hoognodige boost van vernieuwing gaat brengen.
En mocht je meer willen weten over een Luisterkind-afstemming, aarzel dan niet en neem contact op of als je gelijk een afstemming wilt aanvragen dan kun je hier klikken.
Lieve groet, Marieke Nijland
Luisterkindwerker
PS. Als je je afvraagt of ik het verrijkend of verontrustend vind om wereldburger te zijn, geef ik het 90 % verrijkend en een kleine 10 % verontrustend…Dus voorlopig zal ik mijn spullen nog niet inpakken om terug te gaan 😉
